Faik Konitza'nın neredeyse altmış yılı sürgünde geçen hayatının çetrefilli yolu, 1903 tarihinde kardeş bir düşüncenin izlediği yol ile kesişir. Bu kişi, her ne kadar I. Dünya Savaşı'nda başından aldığı bir yara yüzünden otuz sekiz yaşında ölümsüzlüğe kavuşmuş olsa bile, Fransız edebiyatının ve yirminci yüzyıl sanat dünyasının en önemli isimlerinden biri olan, "sürrealizm" kelimesinin yaratıcısı, kısacık ömrüne fırtınalı aşkların çerçevelediği büyük başyapıtlar sığdırmış şair Guillaume Apollinaire'dir. Guillaume Apollinaire ile Faik Konitza'nın arkadaşlıkları, yüz yüze pek az görüşmüş, çok farklı dünyalarda, farklı koşullarda yaşamış olmalarına karşın, uzun yıllar sürdürdükleri mektuplaşma alışkanlıkları ve birbirlerine yolladıkları kitaplar, notlar, yazılar sayesinde, eşine az rastlanır bir dostluk olmuştur. Elinizdeki kitapta, "Temps des Chevres" kitabının yazarı Luan Starova'nın Faik Bey ve Apollinaire'in dostluğu üzerine yazmış olduğu önsöz ile bu iki edebiyat gönüllüsünün dönemin önemli edebiyat dergilerinde basılan bazı yazıları yer almaktadır. Bununla birlikte, karşılıklı yazışmalarından bazı kesitler, Faik Konitza'nın "Doğal ve Yapay Diller Üzerine inceleme" adlı, yayınlandığı tarihte büyük yankı uyandıran, adı geçen makalede belirtilen görüşlerle aynı tarafta yapay dil-doğal dil tartışmasına katılan Umberto Eco'nun da beğenisini toplayan denemesi, gene Konitza'nın Alfred Jarry ve Jorge Louis Borges'in üslubundan izler taşıyan mizahi yazılar ile Apollinaire'in Arnavutluk hakkında kaleme almış olduğu çeşitli yazıları da içermektedir.

---